Περίληψη
Το θέμα της παρούσας μελέτης είναι διττής φύσης. Από τη μια πλευρά, σχετίζεται με την παρουσίαση των στοιχείων της Πρώιμης Ιταλικής Αναγέννησης («διεθνές γοτθικό στυλ») που συναντώνται στη ζωγραφική παραγωγή ενός πολύ ιδιαίτερου κύκλου καλλιτεχνών με κέντρο την πόλη της Καστοριάς – και εν συνεχεία με επιρροή σε όλο το χώρο της Βαλκανικής – κατά τη Μεταβυζαντινή Περίοδο (1480-1510). Πιο συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων, δίνεται το χρονικό και γεωγραφικό πεδίο δράσης του «Εργαστηρίου», ενώ παράλληλα αναλύονται ευσύνοπτα βασικά στοιχεία συγκρότησής του, με έμφαση στα χαρακτηριστικά που υιοθετήθηκαν από τη ζωγραφική της Δύσης κατά το Trecento και το Quattrocento, τόσο σε επίπεδο τεχνοτροπίας, όσο και σε επίπεδο θεματικής ποικιλίας. Από την άλλη πλευρά, γίνεται λόγος για τη διδακτική εφαρμογή όλων αυτών στο μάθημα της Ιστορίας (Β΄ Τάξη Λυκείου) υπό το πρίσμα της αυτόνομης (autonomous) (ή ανακατευθυνόμενης, self-directed) μάθησης (learning), καθώς πολλάκις ιδιαίτερες συνθήκες, όπως στην προκειμένη περίπτωση η πανδημία της νόσου covid-19, επηρεάζουν αξιοσημείωτα τη συνήθη λειτουργία των σχολικών μονάδων, με αποτέλεσμα μια εκ του σύνεγγυς διδασκαλία να καθίσταται αρκετά δύσκολη, έως και αδύνατη. Με άλλα λόγια, επισημαίνεται ένας εναλλακτικός τρόπος οργάνωση του διδακτικού υλικού βασισμένος στην κριτική ερμηνεία της θεωρίας του συμπεριφορισμού (behaviorism) με απώτερο στόχο την ενεργοποίηση των μαθητών/μαθητριών, χωρίς τη φυσική «παρεμβολή» του/της εκπαιδευτικού, όντας οι ίδιοι/ίδιες εκτός σχολικών αιθουσών. Όλα τα παραπάνω ακολουθούν το περιεχόμενο και τη φιλοσοφία των αναθεωρημένων Αναλυτικών Προγραμμάτων και των Οδηγών των Εκπαιδευτικών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου